کلایمر

کلایمر یا داربست معلق که در ایران با نام بالابرنما یا قندوله نیز شناخته میشوند نوعی سیستم بالابر هستند. این سیستم ها بر روی سطح بیرونی ساختمانها به منظور دسترسی راحتتر به ارتفاع، جایگزین داربستهای سنتی شده‌اند. این دستگاهها با استفاده از دکلهای عمودی که به بدنه‌ی ساختمان متصل میشوند به بالا و پایین حرکت میکنند. سکوی کاری که روی این دستگاه جهت قرارگیری کارکنان و مصالح و تجهیزات مورد نیاز تعبیه شده است با استفاده از یک موتور قدرتمند به حرکت درمی‌آید. بر خلاف داربستهای معمولی، کارگران برای جابجایی نیازی به تغییر موقعیت سکوی کلایمر ندارند. آنها میتوانند بیشترین زمان را صرف کارهای تولیدی کنند.

طول سکوها بین 2.8متر تا 13.4متر برای دکلهای تکی و برای دکلهای زوجی بین 6.7متر تا 35.9متر متغیر است. این انعطاف پذیری باعث میشود تا کارفرمایان بتوانند بسته به عرض ساختمان خود سکوی مورد نظر را تعبیه کنند. همینطور بنا به طول ساختمان تا طول 9متر به صورت مجزا و برای بیشتر از آن تا 150متر متصل به بدنه ساختمان میباشند. کلایمرها با استفاده از دکل دوقلو میتوانند ظرفیت بار حداکثر تا 4550کیلوگرم را داشته باشند.

به عنوان یکی از جدیدترین فناوری موجود میتوان به میزان ایمنی بالای این دستگاهها برای کارگران و افرادی که در مجاورت آنها قرار میگیرند اشاره کرد. این ایمنی باعث کاهش چشم گیر احتمال آسیب دیدگی در محل کار میشود. با وجود سیستمهای ترمزگیری، سوئیچهای محدود و نیز ریل‌های محافظ میتوان تا حد بسیار زیادی نسبت به ایمنی این دستگاه اطمینان خاطر حاصل کرد.

موارد استفاده از این دستگاه تنها به حوزه‌ی ساختمان سازی محدود نمیشود. بلکه میتوان برای دسترسی به برج‌های بلند، سازه‌های نیروگاهی(مانند کولینگها)، سازه‌های پالایشگاهی(مانند مخازن نفت و گاز)، سیلوها، دیواره سد، زیر پل‌ها، تابلوهای تبلیغاتی بزرگ و درون پاسیوهای ساختمان‌ها استفاده کرد.